martes, 24 de marzo de 2015

Capítulo 4- A la Prochaine

From Galicia to the States: Porque habrá una próxima 26/03/15
 
Estoy triste. Estoy muy triste. Y los voy a echar de menos. A Will, Caroline, Loulou y Julienne. Pero, sobre todo a Paul. Porque le he cogido muchisimo cariño y, ahora, no será lo mismo.

Esta semana ha sido increíble, Pero es imposible de resumir en unas líneas. Porque ha habido muchos momentos buenos,muchos mejores y, lo más importante, ninguno malo.
Muchos de mis amigos están llorando. Y yo estoy muy triste. Pero no capaz soy de llorar. Y lo cierto es que quiero llorar. Quiero llorar, para descargar esta cosa incómoda que siento en la tripa, esta sensación de huida. Porque parece que huyo de Vannes, ya que no ha habido tiempo a nada. Y yo me quiero quedar, no me quiero ir.
 
Pero os volveré a ver. Convencido estoy de ello.
 
Y ya no tengo más que decir de esto.
 
Ahora vamos dirección París. Y hoy voy a subir la Torre Eiffel y aunque la lluvia que cae sobre Francia entristecerá el día ( Aún más, si es posible), desde alli arriba, me haré creer que veo mi casa en Vannes, alli, detrás del ayuntamiento, en el edificio de la gendarmería.

PD: Paul, tu me manques beaucoup.

2 comentarios:

  1. Gracias a Paul y toda su familia. En A Coruña siempre tendrán su casa.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Esperámolos aquí, no pais onde remata o mundo e se chantan cruces de pedra nas encrucilladas.

      Eliminar